De messen zijn geslepen

Lieve Mark,

Zoals op alle scholen heeft onze school ook budgettaire uitdagingen. Ik heb je al wel eens voorgerekend dat een juf gemiddeld per dag 3 minuten per kind heeft en dan ga je uit van een klas waar geen speciaal onderwijs geboden hoeft te worden. Dat is niet bijster veel, he Mark. Dat moet je met me eens zijn. Maar omdat onze school ook kampt met budgettaire uitdagingen moet er bezuinigd worden. En dus moeten de juffen en meesters ook schoonmaken en gymles geven. Of dat een goede ontwikkeling is laat ik gemakshalve even achterwege.

Even terug naar onze school; De bezuinigingen worden aangekondigd en tijdens de ALV lopen de spanningen al snel op. Normaal zulke leuke ouders transformeren zich in ware monsters. Deze ouders, laten we ze Transformers noemen, zijn de ergste van ons soort. Ze helpen je bij het opzetten, maar als het puntje bij paaltje komt haken ze je pootje. De messen zijn altijd geslepen en worden direct op de keel gezet over iets futiels als een agendapunt. Normen en waarden worden overboord gesodemieterd onder het mom dat het in het belang van onze kinderen is. Wie het hardst schreeuwt lijkt het meeste stemrecht te hebben. Maar vooral de neerbuigende toon zorgt voor het schaamrood op mijn kaken. Echt Mark, de Tweede Kamer is er niets bij.

En daar ben ik toch wel van geschrokken. Je mag kritisch zijn en dat je de verantwoordelijke aan de tand wilt voelen, is terecht. Dat moet ook. Maar dan wel met respect. We hebben allemaal hetzelfde doel, namelijk dat onze kinderen goed onderwijs krijgen en een plezierige schooltijd hebben. Ik vraag me echt af, als er weer een dame dwars door de voorzitter heen begint te schreeuwen, wat er later van haar kinderen moet komen. Als zij zulke respectloze, neerbuigende voorbeelden hebben, wat kunnen we dan van hun verwachten.

Laten we nou eens met elkaar de handen ineen slaan en van onze scholen de beste scholen van de wereld maken. Ik weet dat ik ambitieus ben, maar op school ligt de basis voor de rest van je leven. Hier word je gevormd, leer je vrienden maken, leer je vallen en weer opstaan, je leert de basisvaardigheden waar je tot je dood van profiteren mag. En laten wij ouders daar nou eens mee beginnen. Laten we niet zeuren over wat je allemaal wel niet voor school moet doen. Draai het om; Oke, je werkt, maar wat kan je voor de school betekenen? Zet je eigen expertise bijvoorbeeld in op school. Je werkt waarschijnlijk meer dan in je contract staat, dus dan kan je ook wel eens twee uurtjes later komen. Dan heb je ook nog eens de file mogen missen, je kind super trots gemaakt en ook nog eens de juf een plezier gedaan. En als klap op de vuurpijl heb je niet alleen je eigen kind geholpen maar een klas vol kinderen. Je hebt mijn kinderen ook nog geholpen en wie weet worden die wel minister- president. Daar heb jij aan mee geholpen! Klop jezelf een keer extra op de schouder en ga met een grote glimlach naar je werk. En het hoeft echt niet elke week, want als we dit allemaal doen, maken vele handen licht werk!

Dus ik wil graag een groot applaus voor alle ouders die wat op school doen. Een applaus voor degene die zich inzetten om de school een nog fijnere plek te maken. Een wave voor het Bestuur die zich avond aan avond inzet om de budgettaire problemen op te lossen. Een hulde voor alle verkeersbrigadiers die alle kinderen helpen met oversteken. Een diepe buiging voor alle voorleesouders, taalvaders en computermoeders die onze kinderen helpen met het leren basale vaardigheden om groots te worden. Een diep respect voor al die luizenpluisers omdat ik al kriebel krijg bij de gedachte. Een huldiging voor alle ouders die meegaan op kamp, uitjes begeleiden, pleindienst draaien en zo zorgdragen voor de veiligheid van onze kinderen. Een medaille voor alle ouders die evenementen organiseren om het nog leuker te maken op school. Laten we elkaar dus eens complimenteren! Het maakt het zoveel leuker dan al dat gezeur.

Veel liefs,

Marjet