Functieomschrijving voor een ouder

Lieve Mark,

Wij ouders maken het elkaar, en daarmee vooral onszelf, niet makkelijk. We moeten de liefste, leukste gezelligste ouders zijn, moeten aan de laatste opvoedeisen voldoen en houden elkander nauwlettend in het oog. Als je dit namelijk niet doet, krijg je kinderen met trauma's, voer voor psychologen, volledig losgeslagen, hangjeugd, brutaal, onaangepast en mag je ze later opzoeken in het gevang.

De rest van de wereld maakt gretig gebruik van deze onzekerheid en dwang naar perfectie. De 3P's, cursussen bij de vleet, Gordon, praatgroepjes, intervisie, Centrum voor Jeugd en Gezin, kinderpraktijken, opvoedkundige spelletjes, rijen vol tijdschriften met alle mogelijke tips en trucs, handboeken voor ouders, boekenschappen vol, een keur aan televisieprogramma's over hoe je het wel zou moeten doen, en natuurlijk, niet te vergeten een rij aan vriendinnen die het allemaal hebben meegemaakt en je fijntjes waarschuwen dat het nog veel erger wordt.

Samengevat krijg je een keurslijf voor de allerbeste ouder;
Met stip op 1; Praat met je kind. Zak door je knieen zodat je op ooghoogte komt met je lieftallig kroost. Leg hem uit volgens een exact te volgen stappenplan dat je het niet waardeert dat zoonlief van anderhalf een muurtekening heeft gemaakt op je net gespoten muren. Leg uit wat het met jou doet en verzoek hem op vriendelijke toon het niet nog een keer te doen. Geef hem vervolgens een zoen en een knuffel, anders zet je je relatie met hem op lange termijn op het spel. Uiteraard moet je zijn artistieke uitspatting niet vergeten de lucht in te prijzen. Mocht je dit overslaan, dan kan je zijn culturele opvoeding en mogelijke bijbehorende carriere gelijk de prullenbak in gooien.

Op nummer twee; Laat je kind zich op zijn eigen tempo ontwikkelen. Dit begint bij borstvoeding op verzoek. Dit is ook voor meerlingen het geval, noodzakelijk zelfs. Maar ook op al wat oudere leeftijd. Als je kind slechts pannenkoeken eet, gun hem dat. Wanneer ze klaar zijn voor ander culinaire uitspattingen dan geven ze het zelf aan. Wil je kind alleen bij jullie in bed slapen, dan zoekt het nog de geborgenheid van de ouder. Maak je er vooral niet druk over, maar geniet ervan.  Een goed sexleven is van latere zorg. Ook snoepjes, limonade en koekjes mogen de gehele dag door. En als je kind niet wil tandenpoetsen, vooral niet dwingen want dan zou het best wel eens allergisch kunnen zijn voor tandpasta. idem dito voor haren wassen en shampoo. Alles zodat je kind zich vermaakt en zich kan ontwikkelen. Grenzen geven zijn hierbij, nodeloos om te zeggen, overbodig. Structuur en ritme idem. Een kind ontwikkelt zich op zijn eigen tempo en manier. Het wordt vast een lief en sociaal mens.

Op plek nummer drie, maar minstens zo belangrijk. Stimuleer je kind te streven naar het beste van zijn mogelijkheden en het liefst verder dan dat. Rijd af en aan naar sportclubs, zang-, dans- en tekenles. Het is van groot belang je kind te stimuleren. Dus als je kind wilt dat je springt als een kangoeroe, dan is hij nu al internationaal en cultureel georienteerd. Je gaat hem dat natuurlijk niet onthouden. Je vraagt hem gelijk hoe vaak en hoe hoog om dit gedrag en interesse te voeden. Misschien wordt hij wel wereldreiziger. En dan wil je het niet op je geweten hebben dat jij die ene keer niet als kangoeroe gesprongen hebt.

Wees niet bang om te overdrijven. Bij kinderen en hun opvoeding is dit statistisch onmogelijk. Uit onderzoeken is gebleken dat kinderen het best varen bij de aandacht van hun ouders. En als dat betekent dat jij alles moet geven om ervoor te zorgen dat je een blij, vrolijk en lief mens op de wereld zet, dan zij dat zo. Dus overdrijven met cadeau's, liefde, aandacht en activiteiten is eerder goed dan slecht.

Maar boven alles; Word nooit boos! Verhef nimmer je stem! Raak je kind nooit te hard aan! Verlies nooit je geduld! Zelfs niet als ze met watervaste stift een tekening op je parket gemaakt hebben.  De tere kinderzieltjes, de nieuwetijds kinderen en hooggevoelige kinderen zullen voor hun leven geschaad zijn. Het heeft onweerlegbare traumatische effecten op je kind. Dan had je net zo goed geen kinderen kunnen nemen.


Ik geloof niet dat mijn moeder met dit soort dingen bezig was toen ze ons opvoedde.

Veel liefs,
Marjet