Het is natuurlijk geen weer om naar buiten te gaan, maar als je eenmaal iets hebt beloofd kom je er moeilijk onderuit. Helemaal als er snoepjes bij komen kijken zoals bij St Maarten. Dus met een vriendin afgesproken om samen te lopen. Me bedacht het mezelf dit jaar makkelijk te maken en gewoon een lampion te kopen. Snoepjes in huis gehaald. Wij zijn er klaar voor.
Het weer gooide roet in het eten, maar dat laat ons niet weerhouden. Sjaal om, muts op, dikke jas aan, plu mee, rugzakken open, lampion aan en gaan. Het waait als we naar buiten gaan, de lampions gaan alle kanten op, maar houden het nog een miraculeuze 25 minuten vol. Inmiddels is de windkracht toegenomen en is het begonnen met regenen. Plu op, kinderen aansporen harder te zingen en door te lopen. Zo af en toe proberen we een huis over te slaan, maar bepakt en bezakt met lekkers komen we thuis aan. De rugzakken gaan op zijn kop en het waar wordt bewonderd. Er wordt gretig gekeken en toegestemd tot 1 snoepje. En dan naar boven!
Eenmaal boven en in bed zegt mijn dochter; Mama, waarom hadden wij zo'n stomme lampion? Ik wil ook een mooie lampion maken net als Pien..... Tja, wat zeg je dan? Ik had er geen tijd voor.... Ik moest werken....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten