donderdag 14 april 2011

'Dan had je maar geen kinderen moeten nemen.'

'Moeders werken voor een tweede auto of de derde vakantie.'

'Werkende moeders dumpen hun kinderen op de creche.'

'Carrieretijgers zijn het.'

'Waarom werkende moeders? Er zijn toch ook vaders die werken?'

Sorry, Mark dat ik gelijk zo met de deur in huis val, maar ik wilde je een keer laten zien wat voor een rare veronderstellingen en vooroordelen er zijn als het gaat om werkende moeders. Tjemig, ik werk omdat ik het leuk vind, ik graag mijn eigen broek omhoog houd en inderdaad om met een auto naar mijn werk te kunnen gaan. Het betekent niet gelijk dat ik een carrieretijger ben. Ik bijt mijn collega's namelijk echt niet. En als ik mijn kinderen echt zou dumpen, zou ik ze bij de poort naar binnen schoppen. En zou ik ook niet elke avond voorlezen, koken, wassen, kroelen, boodschappen doen, spelletjes spelen.... Ik breng ze naar de creche waar zij de hele dag liefde en aandacht krijgen van lieve juffen. Ze mogen er spelen met andere kinderen en leren van alles waar ik zelf misschien het geduld niet voor heb.

En ja, er zijn zeker werkende vaders. En toch is het helaas nog lang niet zo dat de vaders net zo veel zorgen als de moeders, in de meeste gevallen althans. Dus dekt de term werkende moeders exact de spagaat waar we in zitten en waar vaders minder last van hebben. Als er iemand is met een betere terminologie, neem ik hem graag over. Maar voor nu ben ik ik nog steeds een werkende moeder.

Maar Mark, ik moet je even waarschuwen. Er worden jou ook wat veronderstellingen in de mond gelegd. Ik las laatst namelijk een stuk over Zweden en dat het daar helemaal niet ideaal is. Bij die stelling kan ik inkomen. Ik denk ook niet dat het ideaal is. Waar is het wel ideaal, dan ga ik gelijk verhuizen? Maar het stuk wordt afgesloten met dat de overheid de moeders aan het werk heeft gekregen door te zeggen dat ze parasieten zijn als ze niet buitenshuis zouden werken. Je mag je vinger opsteken als het je bekend voorkomt. Bij deze Mark, er worden even wat woorden in je mond gelegd. Dat je het maar even weet. Fijn he die veronderstellingen!

Veel liefs,

Marjet

Geen opmerkingen:

Een reactie posten