We zouden er eens mee op moeten houden

Lieve Mark,

Heerlijk he, het is weer langer licht, mooi weer, de winterjassen kunnen de zolder weer op en de korte broeken aan. Iedereen wordt ook weer vriendelijker. Je ziet je buren weer vaker. Mensen helpen elkaar meer. Je hebt meer energie en kan dus meer doen. Er zijn minder files. De kinderen kunnen weer lekker buitenspelen. Heerlijk!

Je zou denken dat het balanceren tussen werk en gezin dan ook makkelijker zou worden. Maar helaas blijft dat een constante factor, zomer of winter, zon of sneeuw, balanceren blijft. En dat is gewoonweg niet altijd even makkelijk. De stress voor het op tijd zijn op de creche, de lastige collega's, het altijd aanwezige schuldgevoel, het achterlopende huishouden, de ellenlange to-dolijsten..... Zo kan ik nog wel even doorgaan. Niet om zielig te doen hoor. Maar het is gewoon niet altijd even makkelijk.

Weet je, we hebben zelf ook wel een bepaalde rol. Dat besef ik me terdege. Kijk, we hoeven geen boodschappen te doen met de kinderen. Dat kan heel goed zonder. We hoeven geen schuldgevoel te hebben, dat bedenken we zelf. Ons huis hoeft niet elke dag te worden gezogen. De kinderen hoeven niet op 2 sporten, muziek en ook nog knutselles. Ze kunnen ook gewoon thuis blijven. En vaders kunnen de kinderen ook heel goed ophalen van school. En waarom zou je de kinderen meenemen om een cadeautje voor het kinderfeestje te kopen. En zo zouden we ook wel een kwartiertje eerder weg kunnen van ons werk. Roddelen en boos zijn de collega's toch al. Dat kwartier maakt ook niet uit.

We doen het onszelf allemaal aan. We zouden er eens mee op moeten houden. Scheelt weer in het balanceren.

Veel liefs,

Marjet