Ik ben niet boos...

Lieve Mark,

Ik ben niet boos hoor, maar ik snap er alleen niet veel van. Van de Haagse politiek. Afgelopen week heb ik veel tijd en aandacht gestoken om nog wat te doen aan de bezuinigingen kinderopvang en alle kindregelingen. Dat er bezuinigd moet worden, daar zijn we het allemaal wel over eens. Maar de manier waarop klopt gewoon niet. Dus heb ik afgelopen week drie dagen lang televisie gekeken en de Algemeen Politieke Beschouwingen gevolgd. En heb ik twee dagen gewerkt aan de voorbereidingen voor een algemeen overleg van de vaste kamercommissie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid met de minister. Ik heb mijn agenda vrijgehouden voor het debat. En uiteindelijk allemaal voor niets. En daar wil ik het toch even met je over hebben.

Allereerst de beschouwingen. Het was best vermakelijk hoor om de politiek op zijn best (of slechts) te zien. Ik moet ook echt zeggen dat ik vond dat je het goed deed. Je geeft duidelijk antwoord zonder poespas. Dat siert je. Het is verfrissend. Ik heb er ook veel van geleerd. Dus toen het puntje bij paaltje kwam, de moties waren ingediend en jij antwoord mocht geven, zat ik er klaar voor. Drie dagen lange spanning, Politiek 24 gevonden op televisie, 22.30 uur op de klok, opgeschreven om welke moties het ging. Om je vervolgens 20 keer te horen zeggen; 'Die motie ontraad ik. Of deze motie ontraad ik ten sterkste.' Niets van 'U heeft gelijk, mevrouw Sap.' Of Meneer Pechtold, ik snap het, we doen het niet!'

Ik snapte er niets van. Zo gemakkelijk kom je er toch niet vanaf. Maar ik kreeg nieuwe hoop toen de verslaggever zei dat er na de pauze verder vergaderd zou worden en dat het nog wel een latertje zou worden. Ik ren naar de keuken voor een nieuwe kop thee, kijk even snel bij de kinderen en ren terug. En wat zie ik; Je bent handjes aan het schudden. Ik denk nog; 'Misschien is dit een herhaling van vorig jaar'. Maar uit die droom word ik al snel geholpen omdat Ferry Mingelen zegt, dat het voor het eerst in de geschiedenis is dat het debat zo vroeg is afgelopen. Ik snap er niets van. Het is te laat om iemand te bellen. Ik kijk op twitter, ook niets. Misschien facebook, maar die gedachte verwerp ik gelijk.Op facebook doen we niet aan politiek. En nu? Ik zap nog wat rond in de hoop iets te vinden, maar niets gaat in op het vervolg. Alles over 'Doe eens normaal'.  Enigszins ontmoedigd en teleurgesteld ga ik maar naar bed met het vaste voornemen om vrijdagochtend in de telefoon te klimmen en eens even wat te gaan bellen.

Zo gezegd zo gedaan. Maar het antwoord is niet bevredigend. Volgende week wordt er eventueel verder gekeken naar de moties afhankelijk van de motie, maar wanneer daar kwam ik niet achter.

En dan zou je denken dat ik het op zou geven, maar niets is minder waar. Ik hield moed, want er stond voor woensdag een overleg met de minister van Sociale Zaken gepland over de bezuinigingen kinderopvang. Daar zou dan toch iets veranderd gaan worden in het voordeel van de werkende ouder en het kind. Ik had al veel voorbereidingen getroffen en reacties van werkende ouders verzameld. Het was alleen nog zaak die samen te voegen en een gedetailleerde reactie te geven op het vorige overleg met uitleg waarom maatregelen zoals de 140%-regeling slecht is voor ZZP-ers. Een indrukwekkende 7 kantjes was het resultaat. Nog even overleg gepleegd met mijn achterban. Is dit wat we willen zeggen? Is het teveel? Nee, oke versturen maar. Kamerleden nog nagebeld, getwittert en geschreven. Alles in kannen en kruiken. Mijn agenda voor woensdag was zo geregeld dat ik het debat vanuit huis kon volgen. Ik ben er klaar voor. We zijn een democratie, ik verwachtte niet dat de bezuiniging van tafel zou gaan, maar wel dat bijvoorbeeld ZZP-ers tegemoet zouden worden gekomen en dat de minister zijn beloftes nakwam.

Het is dinsdagmiddag. Ik wist dat er nu ook een overleg zou zijn met de minister. Dus ik zoek tussen de bedrijven van mijn huishouden door, op twitter naar reacties. Lees ik per ongeluk iets over dat het overleg van woensdag is afgelast. Ik ga op onderzoek uit. Het kan toch niet waar zijn. Maar het wordt in de Twitter-tijdslijn al snel bevestigd. Omdat het CDA vond dat het een herhaling van zetten zou zijn en ze wachten liever een brief van de minister over marktwerking af. PVV steunt het voorstel en klaar was Klara. En bij overmaat van ramp is het overleg tot nader orde uitgesteld. Wanneer en of het nog wordt gevoerd, is nog maar de vraag.

Mijn verwachtingen spatten uiteen. Ik had hoop dat er toch nog iets veranderd zou worden. Ik had vertrouwen dat de politiek zou denken aan het kind en het werkende ouders een klein beetje tegemoet zou komen. Ik heb veel tijd en energie gestoken in een spelletje dat ik niet begrijp. Ik heb de spelregels gevolgd en toch verloren.... Ik ben niet boos. Ik ben teleurgesteld.

En dat was mijn week, Mark. Ik als hoog-opgeleide jonge vrouw, met redelijk wat verstand en nuchterheid op zak, was het toch wel even kwijt. Hoe moet je als burger en inwoner van zo'n mooi land als Nederland nu nog iets snappen van wat jullie doen in Den Haag als de spelregels niet duidelijk zijn of veranderd worden waar je bij staat? Hoe kan je dan als burger iets veranderen?

Ik hoop dat jij het me uit kan leggen, Mark. Het zou wel schelen.

Veel liefs,

Marjet