De grootste troef!

Lieve Mark,

We hebben het wel eens vaker over mijn kaartenhuis gehad he. En ook als er een zuchtje wind komt dat hij dan helemaal instort he. Ik geloof niet dat ik je daar nog iets over hoef te vertellen. Gelukkig worden wij werkende ouders er namelijk wel steeds beter in. Jij blijft ons uitdagen (moet je niet meer doen hoor! Zo leuk is het niet.) en wij blijven oplossen. Van de week nog bleek naar aanleiding van de laatste bezuinigingen dat de wachtlijsten voor kinderopvang als sneeuw voor de zon zijn verdwenen. Van drie jaar wachttijd naar lege plekken. Kijk dat heb je wel goed voor ons opgelost. Mijn dank is groot.

Maar Hoe hebben die ouders het dan opgelost? Zijn ze dan allemaal minder gaan werken? Hebben ze allemaal hun baan opgezegd? Wel nee! Denk je nu echt dat ze allemaal gelijk thuis achter de geraniums gaan zitten. Dan klimmen ze binnen de kortste keren tegen de muren op. Nee Mark, ze hebben de grootste troef van ouders in gezet; hun eigen ouders! Opa's en Oma's zijn van stal gehaald en mogen nu 1 dag per week oppassen.

En daarmee is de grootste wens Opa's en Oma's in vervulling gegaan, want ze zien die kinderen natuurlijk veel te weinig. En nu hebben ze de kinderen lekker voor zichzelf. Kinderen ook gelukkig, want van Opa en Oma mogen ze altijd wel tekenen op de muur. Ouders gelukkig, want die zijn weer even van hun kinderen af en kunnen die tweede auto, derde vakantie en etentjes in restaurants blijven betalen. Jij ook blij, want Opa's en Oma's kosten je niets. Bovendien blijven die ouders hun geld uitgeven, wat weer goed is voor ondernemers. Dus die kunnen we ook toevoegen aan het lijstje met gelukkigen! En als de ondernemers gelukkig zijn, zijn de werknemers het ook, want die kunnen hun baan behouden. En laten die werknemers en ondernemers nu die werkende ouders zijn! En daarmee is het cirkeltje rond en dat alleen maar door alle Opa's en Oma's van de bank te trekken en in te zetten. De pensioenleeftijd hoeft ook niet meer naar 67, die kan gelijk naar 75 of zelfs 77 jaar in hun functie van Opa en Oma. Wat wil je nog meer? Ik zeg goed geregeld Mark! Dat heb je slim bedacht.

Was het niet dat sommige Opa's en Oma's ver weg wonen, er niet meer zijn of niet in staat zijn op te passen. En als je denkt dat Opa's en Oma's nu echt de perfecte oplossing zijn voor werkende ouders, dan moet ik je teleurstellen. Begrijp me niet verkeerd ik ben dol op onze Opa's en Oma's. Zonder hen waren wij al snel niet in staat om werk en gezin te kunnen combineren. Laten we dat voorop stellen. Maar in een tijd waarin we alle zeilen bij moeten zetten, de opvoeding veel meer van een ouder vraagt, we meer moeten werken, we ook ons steentje bij moeten dragen op school en hockeyclub, we rekening moeten houden met het aantal minuten dat ons kind voor de televisie zit en het aantal stuks fruit dat hij eet, er sprake is van bangalijsten, cyberpesten en mannen die Robert M heten, hebben onze ouders het te druk. Waar ik bezig ben met koken, schooltassen uitruimen, een cadeautje voor de juf en een to-dolist voor het weekend, zijn de Opa's en Oma's druk bezig met het volgen van het zes uur journaal of naar hun lieftallige dochter te bellen, want nu is ze zeker thuis aan het koken. En als je niet 2 maanden van te voren belt of de kinderen heel misschien een nachtje kunnen blijven logeren, kan je het op je buik schrijven, want alle weekenden zijn gevuld met bezoekjes aan het theater, vrienden, golf, bridge of vrijwilligerswerk.

Nee Mark, je vergist je erin hoor. Opa's en Oma's van deze tijd hebben helemaal geen tijd om 1x per week op te passen. Daar hebben ze het toch veel te druk voor. Ze kunnen zich toch niet vastleggen voor 1 dag per week. Wat nou als ze op vakantie willen, dan kan dat niet zomaar. En waarom zouden ze 's ochtends al boodschappen kunnen doen? Ze doen het al sinds jaar en dag om 16 uur, want dan is het lekker rustig.

Het klinkt misschien gekscherend, Mark, maar de Opa's en Oma's van nu hebben het gewoonweg te druk om op te passen. Ze hebben nog gelijk ook, maar het is niet de ultieme oplossing voor de economische crisis en de vergrijzing. Moeten we toch nog even samen verder denken Mark.

Veel liefs,

Marjet

Ps. Voor alle Opa's en Oma's die wel oppassen; Dank u wel! U maakt het weer wat makkelijker. Maar laat ze alsjeblieft niet op de muur tekenen.