Lieve Mark,
Uit de oproep van Opzij, wie de meest inspirerende vrouw van de afgelopen 100 jaar was, bleek dat de meeste Nederlandse vrouwen zeiden dat dat toch wel hun moeder was. Prachtig, om trots op te zijn. Althans dat vind ik. Want mijn moeder is ook de beste en ik hoop dat ik dat ook mag zijn voor mijn kinderen. Net als dat mijn kinderen de beste kinderen van de wereld zijn. Al die andere kinderen zijn allemaal vervelend, verwend of slecht-opgevoed. Niemand kan toepen aan mijn kinderen. En gelukkig vinden mijn vriendinnen dat ook.... van hun eigen kinderen dan.
Maar je eigen moeder is toch ook de allerbeste. Wie bel je als je het even niet meer weet? Bij wie kan je gewoon gaan zitten en schaamteloos vertellen over je problemen? Bij wie kan je altijd jezelf zijn? Wie bel je met genante vragen? Je moeder.
Weet je nog vroeger als je tegen de wind in moest trappen dat dan uit het niets die hand van je moeder je rug vond en je een duwtje gaf. Of als je was gevallen, dat de enige die je dan echt kon troosten, je moeder was. Of je moeder, die uit honderd om hun mama-roepende kinderen, precies jouw stem herkend. Of je moeder die 's avonds bij het voorlezen moest huilen bij Pluk van de Petteflat. Zo zijn moeders.
Ik hoop echt dat ik dat ook mag zijn voor mijn kinderen. Ik wil ze helpen als ze hulp nodig hebben. Ik wil ze vertellen hoe de wereld in elkaar zit. Ik wil ze dat duwtje geven op de fiets. Ik wil hun vragen beantwoorden. Maar bovenal wil ik ze lief hebben, kroelen en beschermen. Misschien wel iets te veel soms en ook wel eens te weinig. Maar ik hoop dat mijn kinderen mij ooit mogen noemen als meest inspirerende vrouw van de afgelopen 100 jaar.
Veel liefs,
Marjet
Geen opmerkingen:
Een reactie posten