vrijdag 13 augustus 2010

De tas van een werkende moeder

Mijn vriend wordt gek van mijn tassentik. Nu geef ik toe dat er gemiddeld 2 door de woonkamer heen slingeren. En als ik ergens een tas zie, moet ik altijd even kijken of hij handig is. Maar goed, een tas is dan ook wel echt heel handig en broodnodig. En de ene tas is de andere niet. En de ene tas is handiger voor naar het bos dan de andere. Dus heb ik er veel en wissel ik vaak.

Daar zitten ook een paar nadelen aan. Precies datgene wat ik nodig heb, zit altijd in die andere tas die thuis staat. In elke tas moet een bepaalde persoonlijke standaarduitrusting (PSU) zitten. Deze PSU bestaat onder andere uit aspirines, tampons, lippenstift (die ik toch nooit gebruik), pennen, pleisters en een muntje voor de winkelwagen.
En dan heb je nog de standaarduitrusting, die iedere keer overgeheveld moet worden naar de andere tas, zoals de agenda, portemonnee, kauwgom, sleutels, brillenkoker, make-up tasje. De inhoud van iedere vrouw denk ik. Maar dan heb je nog de rest van de familie die ook mee moet in de tas. Het begint met mijn vriend; De portemonnee van mijn vriend, de telefoons (inmiddels zijn het er ook twee) van mijn vriend en eventuele zaken die nog mee moeten voor waar we dan ook naar toe gaan. En dan de kinderen. Een greep; haarelastiekjes, haarclipjes, half opgegeten koekjes, doosjes rozijnen, stokjes, kleurpotloden, ridders, denneappels, roze telefoons, nog een brillenkoker, tekeningen, stickers....

Vind je het gek dat ik me kapot zeul en mijn tassen elke keer groter worden?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten