...ik ben hartstikke jaloers. Ik ben er niet trots op. Het is niet mijn beste eigenschap. Maar toch ik kan het niet ontkennen. Ik ben hartstikke jaloers.
Jaloers op al die vrouwen die er iedere dag uit zien als om door een ringetje te halen. Op al die werkende moeders die het allemaal perfect geregeld hebben. Opgeruimde huizen, geen wasmanden vol met was die er altijd lijken te staan. Koelkast en kasten gevuld met heerlijk, gezond eten. Lieve moeders met emmers vol geduld die elke dag knutselen, boekjes voorlezen en puzzels maken. Moeders die altijd rustig blijven uitleggen dat iets niet kan. Nooit hun stem verheffen. Moeders die er zijn voor hun vrienden met gehaktballenfeesten, alle verjaardagen en speciale evenementen onthouden. Ik kan er niets aan doen. Ik wou dat ik het ook kon.
hee Marjet, troost je met de gedachte dat je hier niet alleen in staat ha ha!!!
BeantwoordenVerwijderenDe vraag is of je hier ook echt jaloers op moet zijn......
Ik kan me voorstellen dat een blog verder zo'n perfecte moeder haar jaloezie uit over die vrouwen die er ok mee zijn dat het allemaal niet zo perfect hoeft.... want wat moet dat vermoeiend zijn.
BeantwoordenVerwijderen