Lieve Mark,
Alles heeft zijn voor- en zijn nadelen. Zo ook het moederschap. Ik ben dol op mijn kinderen. Ik vind de kussen die ik krijg en de kroelen het lekkerste wat er is. Ik kan met ze lachen en hard om ze lachen. De vragen die zo af en toe uit het niets komen, zetten me aan het denken. Hoe leg je bijvoorbeeld uit wat verliefdheid is? Ik smelt als ze zeggen; 'Mam, ik vind je lief!' Wat wil je nog meer?
En toch zijn er ook mindere kanten. Die zal jij ook wel hebben. Ik ben natuurlijk ontzettend nieuwsgierig naar welke dat dan zijn. Maar ik kan je de mijne wel alvast vertellen. Ik kijk nooit uit naar het smeren van al die boterhammen. De maaltijden zouden uberhaupt wat korter mogen als het aan mij lag. De mijne kunnen drie kwartier over 3 boterhammen doen.... Uiteraard zou ik het heerlijk vinden als onze kinderen wat langer zouden slapen. Ook al hebben wij op dit gebied weinig te klagen vergeleken bij vrienden.
Maar ik heb er nog wel een paar. De honderdduizend vragen die ik tegelijk op mij afgevuurd krijg terwijl ik aan de telefoon ben. Het jammeren om een snoepje, televisie of speelgoed. Het gedoe als ze naar bed moeten. Het niet luisteren als ik haast heb. Of het treuzelen met jassen, dassen, mutsen, handschoenen en tassen als we naar school moeten. De Oost-Indische doofheid en concentratievermogen van een goudvis. En het allerergste is dat ik van al dit alles echt een gemeen monster word.... Het is slecht voor mijn stembanden en de rimpels in mijn voorhoofd.
En toch, zijn het lieverds, ben ik dol op ze, zou ik niet zonder ze kunnen en heb ik ze met mijn leven lief!
Ik vind ze de allerleukste, veel leuker dan alle andere kinderen bij elkaar. Ik neem het voor ze op en ben uitermate trots op ze.... En daarom blijf ik boterhammen smeren tot ik erbij neer val.
Veel liefs,
Marjet
ps Mail je me nog even de mindere kanten van het Minister-Presidentschap?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten