donderdag 20 januari 2011

Mijn kaartenhuis

Lieve Mark,

Was jouw moeder wel eens ziek toen je klein was? De mijne 1 keer. Ze was voor mijn ogen gevallen op het ijs. Ze heeft 4 dagen in bed gelegen. Ik heb daarna nooit meer op een schaats gestaan. Als ik zeg dat ons huis toen 'wat' ontregeld was, druk ik het heel zacht uit. Moeders kunnen dus niet ziek zijn. En vandaag ben ik ziek....
En wat doe je dan? Gewoon wat je elke dag doet. Je gaat door. Jij kan ook niet tegen de Tweede Kamer zeggen dat je je een vaatdoek voelt, toch? Dus je gaat door. Je past je tempo aan en blijft vooral ademen. Er komt vanzelf een einde aan de dag.

Maar dat is een ander geval als je kinderen ziek zijn. Het zorgvuldig gebouwde kaartenhuis stort volledig in. Een van de twee partners moet vrijwel alles laten vallen en thuis een opvangcentrum opzetten. Of er wordt een hulplijn ingeschakeld in de vorm van een opa of oma. Misschien kan de buurvrouw of vriendin ook nog een rol van betekenis spelen. Ik kan je namelijk wel vertellen, je wordt erg inventief van het moederschap. Maar wat nou als je geen partner hebt, de opa's en oma's er niet zijn of niet in de buurt wonen, je buurvrouw niet thuis is of de beoogde vriendin zelf aan het werk is? Wat doe je dan, Mark? Wat doe je dan?

Ik ga naar bed. Spreek je snel weer.

Veel liefs,

Marjet

Geen opmerkingen:

Een reactie posten